Fairfood en de SDG’s: einde aan armoede

Een opfrisser nodig? Lees hier wat de SDG’s precies zijn.

SDG nummer 1 is voor de VN het belangrijkst: een einde aan armoede. Het streven is dat in 2030 niemand nog in extreme armoede leeft. Dat betekent dat niemand minder dan 1,90 dollar per dag te besteden heeft (dit bedrag is uiteraard onderhevig aan inflatie). In 2015 leefden zo’n 702 miljoen mensen nog onder de armoedegrens van 1,90 dollar per dag. Dat is 9,5 procent van de wereldbevolking. Bijna 1 op de 10 mensen dus.

Subdoelen
Fairfood richt zich met name op subdoel 1.4: “Er tegen 2030 voor zorgen dat alle mannen en vrouwen, in het bijzonder de armen en de kwetsbaren, gelijke rechten hebben op economische middelen, alsook toegang tot basisdiensten, eigenaarschap en controle over land en andere vormen van eigendom, nalatenschap, natuurlijke hulpbronnen, gepaste nieuwe technologie en financiële diensten, met inbegrip van microfinanciering.”

Zoals we in ons manifest schrijven, maken wij ons hard voor de mensen die ons eten zaaien, oogsten en verwerken. Veel van deze mensen leven ironisch genoeg zelf vaak in armoede en met honger. Onze directeur, Sander de Jong, vertelde recentelijk in een artikel van OneWorld bijvoorbeeld over de poverty trap, waarin veel van die mensen gevangen zitten. Er is sprake van een poverty trap als een economisch systeem zo is ingericht dat aan armoede ontsnappen zonder externe hulp niet mogelijk is.

“In ontwikkelingslanden werken maar liefst 1.3 miljard mensen in de voedselproductie”, vertelt Sander in OneWorld. “36 procent van het door Nederland geïmporteerde voedsel komt uit landen die zelf met precaire voedselsituaties kampen. Die boeren hebben slechte toegang tot kapitaalmarkten voor investeringen, kampen met uitputting van landbouwgrond, hebben gebrekkige of verouderde kennis en hebben te maken met een slechte infrastructuur.”

Het voornaamste probleem is de manier waarop de winst verdeeld wordt. De meeste winst blijft hangen bij supermarkten en tussenhandelaars, terwijl uiteindelijk maar een klein deel bij de boeren en werknemers terechtkomt. Van dit kleine bedrag kunnen deze mensen vaak nauwelijks voorzien in de primaire levensbehoeften, laat staan dat een boer bijvoorbeeld kan investeren om uiteindelijk aan de poverty trap te ontsnappen.

Wat wij doen
Al het werk van Fairfood is erop gericht om meer geld bij de boeren en werknemers in de voedselindustrie terecht te laten komen. Een voorbeeld: in 2008 organiseerden we samen met Stop the Traffik de Chocolate Bar Race. We gingen daarvoor voor grote cacaoverwerkers op zoek naar de meest duurzame chocoladereep. Verkade kwam als grote verliezer uit de bus; zij bleken met het oog op arbeidsomstandigheden en kinderarbeid de slechtste reep te verkopen. Daarop volgde een historische stap: Verkade kondigde nog datzelfde jaar aan vanaf dat moment enkel nog 100% fair trade cacao en suiker te gaan gebruiken. Daarmee waren ze de eerste grote A-list chocoladeproducent die die transitie maakte. Met de omvang van het bedrijf zorgden ze er daarnaast in één klap voor dat het aanbod van fair trade chocolade met 20% groeide. Meer vraag naar fair trade producten betekent uiteindelijk dat meer boeren een eerlijk inkomen ontvangen en hopelijk een einde aan armoede.

Gezien de cijfers hebben we nog een lange weg te gaan. Maar wij geloven dat we samen in 2030 extreme armoede de wereld uit hebben kunnen bannen.

Lees hier deel 2 van de serie.