Eetpact 5: stekles in Tanzania

Bij Fairfood houden we van écht goed eten. En willen we dat de mensen die ons eten gemaakt hebben, zelf ook goed te eten hebben. Klinkt simpel, is het meestal toch niet. In deze nieuwe blogreeks bekijken we hoe dat komt, maar vooral ook hoe we dat kunnen oplossen. Deel 5: Hoe je met stekjes de aarde weer vruchtbaar maakt.

Ik ben een groene muur aan het bouwen in de tuin. De moestuin heb ik een jaar geskipt, omdat ik de strijd tegen de slakken heb opgegeven. Niks zo treurig als een kropje frisgroene sla dat overnight is veranderd in wat trieste sliertjes waar de kauwranden nog in staan. Dit jaar ga ik voor een bijvriendelijke bloemenzee (wist je trouwens dat het op 22 april Nationale Zaaidag is? Check hier waar je bij jou in de buurt gratis biologisch bloemenzaad kunt ophalen). De focus dus op de groene muur.

Er staat zo’n houten schutting, qua flora en fauna dunner bevolkt dan een woestijn. Die moet straks dus een lusthof worden waar bijen te veel meeldraden hebben om uit te kiezen. Ik ben nu al een tijd bezig om klimop (dat wordt de basis voor andere klimplanten) te stekken en te laten groeien. Oké, de klimop doet uiteindelijk zelf het werk, maar het kost nog best wat tijd en aandacht (en regentonwater, compost, onkruidverdelging) om ‘m daarbij te helpen.

Er zitten stengeltjes aan die kunnen uitgroeien tot een complete boom, als je ze een handje helpt.

Levende stomp
In Tanzania zijn boeren intussen bezig met het betere stekwerk, zag ik in de korte film Rainmakers III. Het gaat niet om een schuttinkje in een stadstuin, maar om duizenden hectares dor en doods land waar ooit complete bossen stonden. Die willen de boeren, samen met ngo Justdiggit, nieuw leven in blazen. En nu komt het: in de overgebleven stompjes van de omgekapte bomen zit vaak nog leven als de wortels het vruchtbare gedeelte van de aarde raken. Er zitten stengeltjes aan die kunnen uitgroeien tot een complete boom, als je ze een handje helpt. De methode is simpel: je knipt de meeste stengels af, zodat er genoeg voeding is voor de overblijvers. Vervolgens bind je de takjes op, zodat de energie zich omhoog richt. Want ja, om te groeien, moet je dus de hoogte in. Kisiki hai, zo noemen de boeren het project. Dat is ‘levende stomp’ in het Swahili.

Straks zullen die bomen CO2 absorberen, en water vasthouden in de grond. En, de boeren zullen vruchten en noten oogsten, die ze weer kunnen verkopen. Een ideale combinatie van natuurbescherming en business, toch?